Oecumene ?
Daar zijn wij vóór… En daar doen wij aan.
Wat had u anders gedacht.
Naast samenwerking met naburige parochies (m.n. Paardenmarkt), wederzijdse gastvrijheid, kunt u altijd een beroep op ons doen voor een oecumenische viering (doop, huwelijk). Verder zijn wij lid van de Antwerpse Raad van Kerken. Ook zult u ons zeker en vast aantreffen in vieringen rond de gebedsweek voor de Eenheid (januari) en de Wereldsgebedsdag (maart)
Over de open brief van bisschop Johan Bonny van Antwerpen voorafgaand aan de Bisschoppensynode…
In oktober wordt in Rome een synode gehouden, waarin gesproken gaat worden over de moraal, de ethische richtlijnen van de Roomskatholieke kerk over sexualiteit en gezin. En bisschop Bonny heeft het lef om in alle openheid te stellen dat er ook binnen de Rooms-katholieke kerk verschillend wordt gedacht over de keuzen die in Rome werden gemaakt rondom gebruik van anticonceptie, homofilie en de richtlijnen over de deelname aan de eucharistie, als je gescheiden bent.
Die openheid doet goed, en is in de lijn van de openheid die paus Franciscus voor ogen staat: de paus wordt in de brief veelvuldig geciteerd. Het doet ook de kerk in het algemeen goed: zo open mag gecommuniceerd worden, als je gelooft dat de kerk van Christus is.
Bisschop Bonny schrijft over de pijn die veel katholieken opdeden, toen direct al na het 2e Vaticaanse concilie de besluiten die daar in grote broederlijke eensgezindheid waren genomen, werden teruggedraaid. In gehoorzaamheid heeft men zich gevoegd, maar met pijn in het hart. Hij schrijft over trouwe kerkgangers, die gewetensvol willen leven, maar op goede gronden andere beslissingen nemen over bv. anticonceptie dan in Rome wordt aanbevolen.
Die richtlijnen zijn uiteraard niet zomaar willekeurig en komen niet uit de lucht vallen, maar komen op uit theologische en ethische reflexie, hebben met een lange traditie van moraal te maken, met Thomas van Aquino en andere grote denkers, en met hermeneutische beslissingen over de uitleg van bijbelse richtlijnen.
Het gaat niet om een oppervlakkige aanpassing van morele standpunten aan deze tijd: een kerk moet spreken vanuit een zoeken naar de wil van God. Een belangrijk struikelblok daarbij is hoe wordt omgegaan met de natuurwet. Moeten wij uit het feit dat de wereld zo in elkaar zit als zij ons tegemoet treedt niet afleiden, dat hier ergens de wil van God uit op te maken is? Dat is lange tijd een dragende gedachte geweest, ook in de Protestantse theologie. Het huwelijk is voor man en vrouw, dus kan liefde van gelijk geslacht niet de bedoeling zijn. Mogen wij wel ingrijpen in een natuurlijk proces, als het gaat om abortus en euthanasie? Vandaar ook het bezwaar tegen anticonceptie. Maar ook binnen de katholieke traditie begrijpt men dat hier nuanceringen zijn: er is ook zoiets als de sensus fidei: dat je vanuit het geloof soms andere beslissingen neemt dan waar je logisch en strak redenerend op uitkomt. Volgens de natuurwet zou een priester getrouwd moeten zijn: toch wordt daar in RK kring anders over gedacht, – om maar een voorbeeld te noemen.
Wel, die discussie zouden we aan moeten gaan, aan moeten durven, diepgravend, niets ontziend, vindt de bisschop, en misschien zullen we niet allen op een lijn komen, want in de grote wereldkerk wordt heel verschillend gedacht, maar laat er wel ruimte komen voor nuancering: dat is zijn pleidooi.
Ds. Hans Neels, predikant Protestantse kerk Antwerpen-Noord